INFLICT czy AFFLICT

Czasownik „afflict” znaczy ‘sprawiać cierpienie’, ‘dotykać (o chorobie)’. Często występuje w stronie biernej („be afflicted by/with something”) w zdaniach, które można by tłumaczyć na język polski przy użyciu konstrukcji takich jak ‘cierpieć z powodu czegoś’, ‘być dotkniętym (jakąś przypadłością)”, np.:

(1a) She was afflicted with severe pneumonia.
Dotknęło ją ciężkie zapalenie płuc.
(1b) *She was inflicted with severe pneumonia.
(2a) Prague was afflicted by a flood.
Praga ucierpiała wskutek powodzi.
(2a) *Prague was inflicted by a flood.

Stąd rzeczownik „affliction” określa ‘przypadłość’, ‘schorzenie’, ‘przyczynę cierpienia’, np.:

(3) High blood pressure is one of the common afflictions of the elderly.
Wysokie ciśnienie krwi jest jedną z typowych przypadłości osób starszych.

Natomiast czasownik „inflict” (łączący się z przyimkami „on” lub „upon”) znaczy ‘zadawać (np. ból)’, ‘wyrządzać (np. krzywdę)’, ‘nałożyć (np. karę)’:

(4a) She inflicted a penalty on this poor child.
Ona nałożyła karę na to biedne dziecko.
(4b) *She afflicted a penalty on this poor child.
(5a) He deliberately inflicted bodily harm upon her.
Celowo wyrządził jej fizyczną krzywdę.
(5b) *He deliberately afflicted bodily harm upon her.

Rzeczownik „infliction” odnosi się oczywiście do ‘zadawania (np. bólu)’ lub ‘nakładania (np. kary)’.

Nie masz uprawnień do komentowania

JezykiObce.pl

Wszystko do nauki języków

Informacja

Komunikat dla użytkowników:

Od dnia 7.01.2019 zaprzestaliśmy codziennego wysyłania listy słówek.

Gramatyka - treści losowe

Zaloguj się lub zarejestruj aby skorzystać ze wszystkich funkcji portalu.

Loading ...