SŁUCHANIE – LISTEN czy HEAR

Różnica między słowami “hear” a “listen” jest podobna do tej, która występuje między parą czasowników ‘słyszeć’ i ‘słuchać’ w polszczyźnie. Słyszymy coś mimowolnie, tylko dlatego, że dany dźwięk dociera do naszych uszu (“hear”); słuchamy natomiast celowo (“listen”), starając się specjalnie skupić uwagę na jakichś dźwiękach po to, aby je lepiej słyszeć lub zinterpretować.

Gdy mówimy, że coś słyszymy (dłużej niż przez moment), używamy wyrażenia “can hear” (dosł. ‘móc słyszeć’), a nie samego “hear” w jednym z czasów teraźniejszych. Słyszeć można przy tym albo dźwięki, albo coś, co je wydaje, np.:

(1a) I can hear an electric drill: they’re doing some repairs next door, I guess.
Słyszę wiertarkę elektryczną: w mieszkaniu obok pewnie coś naprawiają.
(1b) *I hear an electric drill: they’re doing some repairs next door.
(1c) *I’m hearing an electric drill: they’re doing some repairs next door.

Mówiąc o tym, że kiedyś się coś słyszało, można posłużyć się albo wyrażeniem “could hear” (tylko w odniesieniu do dźwięków ciągłych), albo formą czasu przeszłego “heard” (zarówno o dźwiękach ciągłych, jak i jednorazowych). Różnica ta częściowo oddawana jest w polszczyźnie przez kontrast między czasownikiem niedokonanym a dokonanym (‘słyszeć’ lub ‘usłyszeć’), np.:

(2a) In the dark I could hear the steps of someone approaching.
W ciemności słyszałem kroki kogoś, kto się zbliżał.
(2b) In the dark I heard the steps of someone approaching.
W ciemności słyszałem kroki kogoś, kto się zbliżał.
(3a) All of a sudden I heard a muffled cry for help.
Nagle usłyszałam stłumiony krzyk o pomoc.
(3b) *All of a sudden I could hear a muffled cry for help.

Jeśli chcemy powiedzieć, że słyszeliśmy, jak coś się działo lub stało, mamy do dyspozycji dwie konstrukcje:

- “could hear”/“heard” + źródło lub sprawca dźwięku + forma czasownika z “-ing
- “heard” + źródło lub sprawca dźwięku + forma podstawowa czasownika (bez “to”)

Pierwsza z nich dotyczy dźwięków ciągłych, wskazujących na trwanie zdarzenia lub czynności, druga natomiast – dźwięków jednorazowych, związanych z krótkotrwałymi zjawiskami (chociaż ważniejszy jest tutaj sposób ujmowania danej czynności niż obiektywna długość dźwięku):

(4) Every morning I could hear her singing in the shower.
Każdego ranka słyszałem, jak śpiewała pod prysznicem.
(5) She heard her roommate slam the door.
Słyszała, jak jej współlokatorka trzasnęła drzwiami.
(6a) I could hear my neighbour breaking plates again.
Słyszałem, jak sąsiad znowu tłukł talerze (celowo, np. podczas kłótni).
(6b) I heard my neighbour break a plate last night.
Słyszałem, jak sąsiad stłukł talerz wczoraj wieczorem (nieumyślnie, np. talerz wypadł mu z ręki).

Należy zwrócić uwagę, że nie używamy tutaj konstrukcji z “that” (‘że’) ani z “how” (‘jak’), które byłyby niepoprawnymi kalkami wyrażeń polskich, np.:

(7a) We heard him turn the key in the lock.
Słyszeliśmy, jak przekręcił klucz w zamku.
(7b) *We heard that he turned the key in the lock.
(7c) *We heard how he turned the key in the lock.

Czasownik “hear” ma również znaczenia przenośne, związane z faktem, że słyszenie w bezpośredniej rozmowie, co mówią inni, było zawsze i pozostaje nadal podstawowym sposobem nabywania wiedzy – dowiadywania się o różnych rzeczach. Stąd poniższym konstrukcjom ze słowem “hear” odpowiadają często w polskim tłumaczeniu zdania z czasownikami ‘wiedzieć’ i ‘dowiedzieć się’:

- “hear of something” ‘wiedzieć o czymś’ (często w zdaniach z negacją, np. “I’ve never heard of...”)

(8) Lichfield? I’ve never heard of the place.
Lichfield? Nigdy nie słyszałem o tym miejscu (nic o nim nie wiem).

- “I hear” ‘słyszę, dowiaduję się’, “I’ve heard” ‘słyszałem, dowiedziałem się

(9) I hear you’ve been promoted – congratulations!
Słyszę (dowiaduję się), że dostała Pani awans – gratuluję!

- “hear from someone” ‘dostać od kogoś wiadomość, np. pocztą lub przez telefon

(10) I look forward to hearing from you soon.
Oczekuję, że wkrótce się Pan odezwie.

W niektórych kontekstach, np. gdy mówi się o spełnieniu prośby modlitewnej, właśnie “hear” – a nie “listen” – jest odpowiednikiem polskiego ‘wysłuchać’.

(11) When will you hear my prayers?
Kiedy wysłuchasz moich modlitw?

Czasownik “listen” (‘słuchać’) występuje zazwyczaj z przyimkiem “to”, który poprzedza w zdaniu to, czego się słucha – może to być albo jakiś dźwięk, albo osoba lub komunikat (por. przykłady (12-14)). W odniesieniu do osoby czy wypowiedzi “listen to” znaczy nie tylko słuchać w tym celu, aby usłyszeć i zrozumieć, ale również postępować tak, jak ta osoba mówi (przykład (15)).

(12a) I like listening to the roar of the waves in the distance.
Lubię słuchać huku fal z oddali.
(12b) *I like listening the roar of the waves in the distance.
(13) Can you listen to music when you’re studying or does it disturb you?
Czy możesz słuchać muzyki, gdy się uczysz, czy ci to przeszkadza?
(14) Please listen carefully to the safety instructions.
Proszę wysłuchać uważnie wskazówek dotyczących bezpieczeństwa.
(15) Listen, you can’t do it! It would be so stupid.
Słuchaj, nie możesz tego zrobić! To byłoby takie głupstwo.

W niektórych sformułowaniach “listen” może łączyć się też z innymi przyimkami:

- “listen (out) for something” ‘nasłuchiwać czegoś

(15) Lying in bed, he was listening (out) for her car pulling into the driveway.
Leżąc w łóżku, nasłuchiwał, kiedy jej samochód wjedzie na podjazd przed domem.

- “listen in on something” ‘podsłuchiwać coś

(16) It isn’t a secret any more – he was listening in on our conversation this morning.
To już nie jest tajemnica – podsłuchiwał naszą rozmowę dzisiaj rano.

- “listen up” – potoczna prośba mówcy o ciszę i uwagę, skierowana do większej grupy (w amerykańskiej odmianie angielskiego)

(17) Listen up everybody! This is really important. (am.)
Uwaga! To naprawdę ważne.

Nie masz uprawnień do komentowania

JezykiObce.pl

Wszystko do nauki języków

Informacja

Komunikat dla użytkowników:

Od dnia 7.01.2019 zaprzestaliśmy codziennego wysyłania listy słówek.

Gramatyka - treści losowe

Zaloguj się lub zarejestruj aby skorzystać ze wszystkich funkcji portalu.

Główna Gramatyka Zagadnienia gramatyczne SŁUCHANIE – LISTEN czy HEAR
Loading ...